อักษรเบรลล์ (Braille) หรือที่เรียกติดปากว่า “อักษรคนตาบอด” คือ ระบบของจุดที่ยกขึ้นเพื่อให้ผู้พิการทางสายตาหรือคนสายตาเลือนรางสามารถอ่านได้ด้วยนิ้วมือ ครู ผู้ปกครอง และคนอื่น ๆ ที่ไม่ได้มีความบกพร่องทางสายตามักจะอ่านอักษรเบรลล์ด้วยตา อักษรเบรลล์ไม่ใช่ภาษา แต่เป็นรหัสที่ใช้เขียนและอ่านหลายภาษา เช่น อังกฤษ สเปน อาหรับ จีน และอื่น ๆ อีกมากมาย อักษรเบรลล์ถูกใช้โดยผู้คนหลายพันคนทั่วโลกในภาษาแม่ของพวกเขา และเป็นวิธีการอ่านออกเขียนได้สำหรับทุกคน

          ปัจจุบัน ทั้งอักษรเบรลล์ภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ได้ถูกนำมาใช้สอนในโรงเรียนสอนผู้พิการทางสายตา ให้เหล่าผู้คนเข้าถึงการเรียนหนังสือได้มากขึ้น สื่อสารกันได้อย่างกว้างขวาง แถมในบางวิชาผู้พิการทางสายตา สามารถเรียนร่วมชั้นกับคนตาปกติได้อีกด้วย รวมถึงในแต่ละสถานที่ อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เช่น ลิฟท์คนพิการ 

          อักษรเบรลล์ได้รับการพัฒนาโดย หลุยส์ เบรลล์ (Louis Braille) ในฝรั่งเศสในทศวรรษที่ 1820 รหัสของเขายังคงมีผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตของผู้พิการทางสายตาและคนสายตาเลือนรางในอีก 200 ปีต่อมา โดยอักษรเบรลล์ภาษาไทยมีขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2482 โดยสุภาพสตรีอเมริกันผู้พิการทางสายตา ชื่อ มิสเจนีวีฟ คอลฟิลด์ (Miss Genevieve Caulfield) โดยได้ร่วมกับคณะคนไทยคิดอักษรเบรลล์ภาษาไทยขึ้น โดยเธอไม่ใช่ผู้หญิงผู้พิการทางสายตาธรรมดา ๆ เพราะว่าเธอคือคนที่ทำให้คนตาบอดไทยได้มีวันนี้ ได้เรียนหนังสือ มีความรู้ มีงานทำ มีอนาคตที่ดีขึ้นกว่าเดิม